3. Catalonië/ Valenciana.

Donderdag 18 januari 2024 Naar Asco

Het duurt vandaag even voordat de zon op ons dak schijnt; we zitten in de bergen. We hebben een mooie rit ingesteld om weer verder naar het zuiden te rijden. Dwars door de bergen van Montsant. Het is een spectaculaire route over een rustige, prima weg met schitterende vergezichten. Het klimt en daalt voortdurend met veel bochtenwerk. Harder dan 40 km/uur kan hier niet worden gereden. Af en toe lijkt het alsof we moeten bukken vanwege de overhangende rotsen. We komen 3 auto’s, een motorrijder en 1 wielrenner tegen op de eerste 60 kilometer. Het hoogste punt is op dik duizend meter. Als we bij de afslag naar La Palma d’Ebre zijn blijkt die te zijn afgesloten en moeten we de route over La Torre de l Éspagnol nemen. En dat alles onder een stralende zon. Om half een zijn we op de camperplaats in Asco . Een nieuw aangelegde plek met plaats voor een stuk of 20 campers. Er zijn servicevoorzieningen, zelfs de stroom is gratis, maar die hebben we niet nodig met onze zonnepanelen. We lopen eerst naar de SPAR, want de voorraad moet worden aangevuld. Asco ligt aan de rivier de Ebro en we vinden na de lunch al gauw een wandelroute, gedeeltelijk langs de rivier en door het dorp Vinebre aan de overkant. Eerst maar wat kleding uit; een t-shirt is genoeg. De wandeling van ruim 7 kilometer gaat tussen wijngaarden door, langs grote stukken met olijfbomen, amandel- en abrikozenbomen. Halverwege komen we in Vinebre, een dorpje in diepe rust. Alleen de kerkklokken horen we. Terug op de camperplaats zijn inmiddels nog drie campers aangesloten. We lessen onze dorst en Tineke kan nog even op een bankje in de zon haar boek lezen. De rest van de dag en avond besteden we aan foto’s bekijken, een potje koken, verslagje schrijven, mail lezen en een spelletje Rummikub. En natuurlijk bekijken waar we morgen heen willen.

Vrijdag 19 januari 2024 Benicarló

Stromende regen! Het begon vanmorgen vroeg al en de weersvoorspelling klopt precies: 100% kans op regen! We rijden een route naar Morella richting de kust. Het blijft onophoudelijk regenen, maar de uitzichten zijn grandioos, als ze niet in de mist verdwijnen. Het hoogste punt dat we passeren is 1205 mtr. (Puerto de Torre Miró). Daarvoor passeren we de nulmeridiaan, hetgeen op een bord langs de kant van de weg wordt aangegeven. Bij de afslag naar Morella ( het aquaduct en de muur zijn dan in zicht) realiseren we ons dat we hier al eerder waren. We rijden door de smalle straatjes door naar boven en op de parking daar houden we een pauze. Inderdaad; even nazoeken: in 2019 waren we hier ook al en hebben we overnacht op de camperplaats net buiten het oude centrum. Het is sowieso lunchtijd dus een prima stop. We stippelen een vervolgroute uit; met zulk weer kunnen we beter nog wat doorrijden. We zetten de camperplaats in Cervera del Maestre in de IGO. Dat ligt midden in een natuurpark en we zouden dan morgen wat kunnen wandelen daar. Pech: alle vijf camperplaatsen zijn bezet en in dit kleine bergdorp is geen enkel vlak plekje verder te vinden. Dan maar door naar de kust. In de app Park for night vinden we bij een brandweerkazerne net voor Benicarló een rustige, geasfalteerde parkeerplaats voor de nacht,( te lezen uit de reviews). Wat verder naar het strand zijn ook wel plaatsen, maar we vermoeden dat die door al die regen in modderbaden zijn veranderd. Pas bij het schrijven van dit stukje, om 21.00 uur hoor ik de regen niet meer op ons dak kletteren. Goede hoop voor morgen.

Zaterdag 20 januari 2024 Oropesa del Mar

Onvoorstelbaar: een strakblauwe lucht en een stralende zon. We hebben heerlijk geslapen op deze rustige plek. Het is tijd om een camping op te zoeken voor dit weekend; de was moet worden gedaan en de camper gepoetst en zelf kunnen we ook een uitgebreide opfrisbeurt gebruiken. We kiezen voor een camping uit de ACSI-gids: Didota in Oropesa del Mar. Een ritje van 48 km. Eerst nog even langs de Lidl in Benicarló voor de weekendboodschappen. We rijden daarna over de N-340, die tussen uitgestrekte artisjokkenvelden, olijfboomgaarden en sinaasappelplantages loopt. Tegen elven zijn we er; het terrein ligt pal aan zee en er is voldoende plaats. We kiezen een zonnig plekje vlak bij de sanitair-unit. Een vriendelijke receptionist ontvangt ons. Wifi, douches, een zwembad en een fitnessruimte zijn bij de prijs inbegrepen. We krijgen een kortingsbon voor het restaurant en muntjes voor de wasmachines. Al gauw staat de wasmachine te draaien en hebben we de stoeltjes buiten gezet in de zon. Tegen tweeën stappen we op om een wandeling langs het strand te maken; eerst maar in noordelijke richting naar Torre de la Sal. Er moet daar een vogelobservatiepost zijn aan een binnenmeertje. Na twee en een halve kilometer zijn we er. Het stelt niet veel voor, maar het is een prettige, wel winderige wandeling. Als we terug zijn gaat de was nog in de droger en kookt Tineke een potje. Morgen maar uit eten dan, na een wandeling in zuidelijke richting naar Oropesa zelf.

Zondag 21 januari 2024 Oropesa del Mar

Fluitende spreeuwen en koerende duiven maken een einde aan de nachtrust. Nog even op temperatuur komen tot de zon wat meer warmte afgeeft. Na een rustig ontbijt stappen we op voor flinke wandeling naar de vuurtoren en het oude kasteel van Oropesa. Dik 10 kilometer heen en terug langs het strand. Het is minder winderig dan gisteren en vanwege de zondag veel wandelaars onderweg. Het grootste gedeelte gaat via een boulevard/boardwalk langs het strand. In het dorp zelf is een autovrije zone die mooi is aangekleed met bankjes en parkjes. Als de route omhoog loopt in een bocht van de kust zijn er spectaculair hoog opstuwende golven te zien en te horen die op de rotskust knallen. Vlak na het keerpunt zoeken we een terrasje op en eten een broodje tonijn met wat drinken erbij. Het blijft druk op de boulevard. Kwart voor 3 zijn we dan terug op de camping. Stoeltje in de zon en lekker lezen. Dat gaat niet steeds in alle rust, want de buurman aan de andere kant van het straatje vertelt met luide stem en in geuren en kleuren aan Belgische buren over zijn verleden en heden in zake medische ervaringen, familiegebeurtenissen en politieke overtuigingen. Het is dan lastig om bij het verhaal van je boek te blijven. Nart is dan al binnen bezig met de foto’s. Tegen zessen gaan we naar het campingrestaurant voor een heerlijke maaltijd. We denken het menu van de dag voorgeschoteld te krijgen, maar dat blijkt alleen tussen 13.00 uur en 16.00 uur geserveerd te worden. Ook de kortingsbon geldt nu niet. Nou ja, dan maar iets kiezen van de menukaart; keuze genoeg in ieder geval. Inderdaad is het smullen voor een klein prijsje. Morgen weer een stuk verder naar het zuiden; het weer blijft volgens de voorspelling goed.