2. Door Catalonië

Zondag 14 januari 2024 Nationaal park Montseny

We hebben voor vandaag een wandeling uitgezocht in Nationaal Park Montseny in de buurt van Centelles. Via Vic gaat de route er naar toe. Onderweg zien we kilometers lang dennen met wit spinsel van de Dennenprocessierups. Net versierde kerstbomen. De parkeerplaats in Centelles blijkt afgesloten met een bult grint. De omgeving ziet er ook niet echt uitnodigend uit, dus besluiten we naar El Brull te rijden, midden in het park bij het informatiekantoor. De smalle weg er naar toe is spectaculair met veel bochten en mooie vergezichten. Na de lunch lopen we de info binnen, vlak naast de Romaanse “Sant Martí del Brull iglesia” en krijgen van een vriendelijke, behulpzame jongeman een wandeling van zo’n 5 km mee. De route komt langs een mooie kerk, “ Iglesia Decasademunt “, en een groot en klein meer. Om te overnachten vinden we een tiental kilometers verder aan de BV5301 een parkeerplaats in Sant Estève de Palautorde, die we bereiken via de weg door het park met veel haarspeldbochten en over de Colformie (het hoogste punt, 1145 m). Bovenop wemelt het van de bezoekers; er is geen plekje vrij om even te stoppen voor een fotomoment. Het uitzicht is spectaculair! De parking in Sant Estève is ruim en rustig. Prima plekje voor de nacht. De temperatuur is hier meteen ook wat aangenamer, zodat we pas later in de avond de verwarming hoeven te gebruiken.

Maandag 15 januari 2024 Barcelona voorbij

Dat niet altijd alles loopt zoals je zou willen blijkt vandaag. Voor vertrek maakt Nart nog even de ruiten schoon, waarbij hij niet in de gaten heeft dat er een flinke bult stront aan de voorkant voor de camper ligt. Flats, met beide schoenen erin! Hij probeert om ze af te vegen aan een stoeprand, maar de profielen van de zolen zitten vol. Na ruim 3 kwartier poetsen en boenen zijn ze weer redelijk schoon. We kunnen op weg. De eerste stop is bij een Repsoltankstation om LPG en diesel te tanken. Dan gaat het door naar Granoliers voor de boodschappen. Nart heeft een weg uitgestippeld boven Barcelona langs, maar onze IGO navigatie wil ons steeds over de snelweg sturen. Dwars door Sabadell (een grotere stad dan we verwachten) en daarna over een “rustige”, als groen aangegeven weg op onze ( 14 jaar oude) Michelin wegenatlas. Net voor Terrassa is een nieuwe weg in aanleg en ook onze IGO weet het niet meer en voor we het in de gaten hebben zitten we op de Péage in noordelijke richting, terwijl we naar het westen willen. Achttien kilometer verder is dan pas de eerste afslag weer, bij Montserrat. Vóór die afrit stoppen we toch nog maar even op een parking voor een boterham en kop thee. Dan komt de tolbetaling; Tineke’s betaalpas en creditcard worden niet geaccepteerd door de automaat. Gelukkig is er een bel en komt een jongeman vragen wat het probleem is. Hij heeft een pinapparaat, maar ook die wil onze betaling niet. Dan maar contant betalen bij het poortje ernaast, dus in zijn achteruit en opnieuw proberen. Deze machine wil wel ons geld, alleen is er een onhandig wisselgeldbakje waardoor de helft van de munten op de grond valt. “Kan er nog meer tegenzitten?” vragen we ons af. De rest van de route valt eigenlijk wel mee; we hebben schitterend zich op de Serra de Montserrat. Het is er razend druk met toeristen. Wat verderop kunnen we de eigenlijke route weer oppakken, zij het dat we er met een omweg komen. We rijden nu door de wijnstreek de Penedès met links en rechts grote landgoederen en bodega’s. We bereiken de camperplaats in Sant Sadurní d’Anoia ( de Cava hoofdstad van Spanje met meer dan 100 bodega’s.) In deze streek wordt 90% van de Spaanse mousserende wijnen geproduceerd. Er is op de parking aan de rand van de stad van de gemarkeerde 8 plaatsen nog 1 vrij, dus dat zit wél even mee. Morgen de omgeving verkennen; vanaf hier zien we al in 3 richtingen wandelroutes aangegeven.

Dinsdag 16 januari Wandeling rond Sant Sadurní d’Anoia

De temperatuur is prima al wil de zon er nog niet echt doorbreken, maar prima wandelweer. Beter in ieder geval dan thuis, want we lezen en horen de wildste verhalen over: sneeuwstormen, ijzel, code rood en nog meer van die horrorverhalen. Zo blij dat we hier zijn! We lopen naar het centrum en bezoeken het toeristenkantoor. We krijgen wat folders mee en de informatie over de trein. We gaan n.l een wandeling maken vanaf station Lavern terug naar onze standplaats. De dame van de vvv geeft ons voor alle zekerheid een lijstje mee van taxibedrijven zodat we in geval van nood terug kunnen naar de camperplaats. Langs het grote Freixenet wijnhuis komen we bij het station. Behulpzame Catelanen helpen ons met het kopen van een kaartje, het controlepoortje doorgaan en het wijzen naar het juiste perron. Zo aardig allemaal. De trein komt al gauw en we stappen 1 halte verder al weer uit. Zoals verwacht gaat het door de wijngaarden. We passeren twee keer een riviertje en een stukje gaat langs het spoor. Zo hier en daar zijn mensen aan het werk tussen de druivestruiken. Het is een heerlijk ontspannen wandeling met hier en daar wat hellingen. Steeds hebben we ook zicht op de hakkelige bergrug van Montserrat en passeren we diverse wijnhuizen. Terug in het stadje strijken we even neer op een terrasje voor een drankje. Tegen half drie zijn we terug en een uurtje later stappen we weer op voor een rondje om een meertje en langs de oudste wijnbouwer van de streek: Cave Codorníu, begonnen in 1551 als familiebedrijf en een pionier in de wijnmakerij in de productie van cava. In 1872 maakte Josep Raventós zijn eerste fles cava en de Codorníu is een van de meeste gerespecteerde witte mousserende wijnen/ champagnes, die elk jaar weer predicaten in de wacht sleept.

Woensdag 17 januari 2024 Montblanc en Monestir de Poblet

Het is al half 11 als we de camperplaats verlaten; het heeft vannacht geregend en ook nu ziet het er bewolkt uit. Onze eerste stop na 88 km is Montblanc; een plaatsje met stevige middeleeuwse muren. We vinden makkelijk een parkeerplaats naast de muur via de app Park for Night. De stenen Torre-portal is de toegangspoort en een andere is geweid aan Sant Jordi, genoemd naar de legende van Sint Joris (en de draak). We beklimmen de ruïne van het kasteel en lopen door de talloze smalle straatjes met imposante Romeinse en gotische gebouwen. De gotische kerk van Santa Maria (14^e eeuw) is nooit afgemaakt, maar heeft een prachtige façade met klimmende cherubijnen. In onze Navigator Spanje (ANWB) staat dat we zeker de speciale delicatessen moeten proberen en dat doen we. Bij een schitterend ingerichte delicatessenzaak kopen we een zakje van deze “Montblanquins”. Het zijn zoete geroosterde amandelen en smaken prima. Voor na de middag hebben we een bezoek in gedachten aan Monastir de Poblet, dat 8 km verder ligt. Het regent af en toe dus prima voor een binnen activiteit. Het 12^e -eeuwse gefortificeerde klooster is verbluffend mooi. Een ruime parking ernaast heeft wel 200 plaatsen. Precies om 15.00 uur kunnen we onze tour door dit grote complex beginnen. We zijn nu de enige bezoekers. Met behulp van een app op de telefoon, worden we rondgeleid door het klooster met hoge poorten, een gedetailleerde gevel en vier klokkentorens. Een prachtige kloostertuin met fontein en overdadige beeldengalerijen in de kerk: we kijken onze ogen uit. Een aantal cisterciënzer monniken bewoont nog steeds deze abdij. Sinds 1991 staat het op de werelderfgoedlijst van UNESCO. Als we bijna weer bij de uitgang zijn, staat er een groep van zo’n 30 mensen te wachten op de rondleiding door een gids. Weg is de stilte. De parking is een prima plek om te overnachten: er staan nog 2 campers.